"කර් මය" යනු ඉන්දියානු ආගම්වල (හින්දු ආගම, ජෛන ආගම, සීක් ආගම සහ බුද්ධාගම) පොදු යෙදුමකි. "කර් මය" යන වචනයෙන් අදහස් කරන්නේ ජීවියෙකුගේ ක්‍රියාවන් සහ ඒවායින් ඇති වන සදාචාරාත්මක ප්‍රතිවිපාකයි. හොඳ හෝ නරක ඕනෑම ක්‍රියාවක්, එය වචනයක්, ක්‍රියාවක් හෝ සිතුවිල්ලක් වේවා, එය පූර්ව දැනුවත්භාවයේ සහ අවබෝධයේ ප්‍රතිඵලයක් වන තාක් කල්, ප්‍රතිවිපාක (විපාක හෝ දඬුවම) තිබිය යුතුය.
එම ආගම් සඳහා, කර් මය ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක වන්නේ ස්වභාවික සදාචාර නීතියකට අනුව වන අතර, එය දිව්‍ය විනිශ්චයන්ට යටත් නොවේ. ඔවුන්ට අනුව බාහිර පෙනුම, අලංකාරය, බුද්ධිය, වයස, ධනය, සමාජ තත්ත්වය වැනි දේ කර් මය තීරණය කරයි. කර්ම නියාමය විසින් නිර්මාණය කරන ලද සෑම දෙයක්ම පාලනය කරන බවත්, එය වෙනස් කළ නොහැකි නීතියක් බවත් ඔවුහු කියා සිටිති. ඔවුන් කියා සිටින්නේ මෙම නීතිය සෑම මොහොතක්ම පාලනය කරන බවත් නිරීක්ෂණය කරන බවත්, එබැවින් අපගේ සෑම හොඳ නරක ක්‍රියාවකටම එහි ප්‍රතිවිපාක ඇති බවත්ය.
එය "සමකාලීන ආගම් දහමයන් සහ පාර්ශවයන්ගේ පහසුකම් සපයන විශ්වකෝෂය" හි සඳහන් විය:
කර් මය - හින්දු භක්තිකයන්ට අනුව - පළිගැනීමේ නීතිය, එනම් විශ්වයේ පද්ධතිය දිව්‍යමය සහ පිරිසිදු යුක්තිය මත පදනම් වූ මෙම යුක්තිය වර්තමාන ජීවිතයේ හෝ ඊළඟ ජීවිතයේ අනිවාර්යයෙන්ම සිදුවනු ඇති අතර එක් අයෙකුගේ විපාකයයි. ජීවිතය වෙනත් ජීවිතයක වනු ඇත (...)
එහි මෙසේද සඳහන් විය.
තවද මිනිසා තම ආත්මයට කර් මය ඇලෙන තුරු ඉපදෙමින් මැරෙමින් පවතින අතර, ඔහුගේ ආශාවන් අවසන් වන කර්මයෙන් මිදෙන තුරු ඔහුගේ ආත්මය පිරිසිදු නොවී, පසුව ඔහු ගැලවීමේ ප්‍රීතිය තුළ ජීවමානව හා අමරණීයව පවතී. පුහුණුවෙන් හා ව්‍යායාමයෙන් හෝ මරණයෙන් මෙලොවදී ලබා ගත හැකි "නිවන" හෙවත් ගැලවීමේ අදියර එයයි.
කර් මය සත්‍ය සංකල්පයක්ද?
මෙම ඉන්දියානු ආගම් මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ආගම් බවට සැකයක් නැත, ඒවා ව්‍යාජ විශ්වාසයන් සහ කළ නොහැකි, මනඃකල්පිත සංජානන අනුව පිහිටුවා ඇත. මෙම මිනිසුන් විශ්වාස කරන සහ පිළිපදින එම ව්‍යාජ විශ්වාස අතර "කර් මය" පිළිබඳ විශ්වාසය ද ඇත.
මෙම දූෂිත විශ්වාසය අසත්‍ය යැයි පැවසීමට හේතු අපට පහත පරිදි සාරාංශ කළ හැකිය.
- එය ව්‍යාජ විශ්වාසයක්, නොවරදින දිව්‍යමය හෙළිදරව්වක් මත පදනම් වූවක් නොව, එහි මූලාශ්රය නිර්මාණය කරන ලද මිථ්‍යාදෘෂ්ටික ආගමකි.
- එය දිව්‍ය නීතියෙන් සහ ස්වර්ගීය ආගමික විශ්වාසයන්ගෙන් ස්වාධීන වූ ස්වයංපෝෂිත ස්වභාවික සදාචාර නීතියකට අනුව ක්‍රියාත්මක වන පද්ධතියකි.
- ඔවුන් කියා සිටින්නේ එය සෑම ජීවියෙකුම පාලනය කරන, ක්‍රියාවන් නිරීක්ෂණය කරන, ඉරණම කළමනාකරණය කරන සහ ක්‍රියාවන්ට විපාක දෙන ප්‍රමුඛ නීතියක් බවයි. මෙය පැහැදිලි අපහාසයකි; මක්නිසාද දෙවියන් වහන්සේ ප්‍රමුඛයා සහ සියලු කටයුතු මෙහෙයවන තැනැත්තා සහ මිනිසුන්ගේ ක්‍රියාවන්ට වගකිව යුතු තැනැත්තා ය.
- මෙම විශ්වාසය ඔවුන්ගේ ව්‍යාජ විශ්වාස පද්ධතියේ කොටසකි, ඔවුන් පවසන පරිදි සදාකාලික ගැලවීමේ අවධිය කරා ළඟා වීමට අවශ්‍ය බව, එය ඔවුන්ගේ ඉහළම ඉලක්කය වන අතර, කර්මය යනු මිනිසුන් කරන ක්‍රියාවන්ගේ ප්‍රතිවිපාක වන බැවින්, එහි ඇත. කර්මය පවතින තාක් ගැලවීමක් නැත.
තවද අපි, දෙවියන් වහන්සේට ප්‍රශංසා වේවා, මෙම ව්‍යාජ විශ්වාසයන්ගෙන් ස්වාධීන වන අතර දෙවියන්ගේ ආගම සහ දෙවියන්ගේ කරුණාව තුළින් නිකායන් නිර් මාණය කර ඇත. අපට මෙසේ පැවසීම ප්‍රමාණවත්ය.
එහෙයින් කවරෙක් අණුවක් තරම් ප්‍රමාණයකින් යහපතක් කර ඇත්තේ ද ඔහු එය දැක ගනී. කවරෙක් අණුවක් තරම් ප්‍රමාණයකින් අයහපතක් කර ඇත්තේද ඔහු එය දැක ගනී.
කුරාන් - 99:7-8(තේරුම අර්ථ නිරූපණය කිරීම)
අල්ලාහ් සියලු දේ කෙරෙහි ආරක්ෂකයා බවත්, අල්ලාහ් ඔහුගේ දැනුමෙන් සියල්ල ආවරණය කර ඇති බවත් දැන ගැනීම අපට ප්‍රමාණවත් වේ. අල්ලාහ් කුරානයේ මෙසේ පවසයි.
තවද අහස් හි ඇති දෑ හා මහපොළොවේ ඇති දෑ අල්ලාහ් සතුය. නපුරුකම් කළවුනට ඔවුන් සිදු කළ දෑ අනුව ප්‍රතිවිපාක දෙනු පිණිසත් යහපත් අයුරින් යහකම් කළවුනට ප්‍රතිඵල දෙනු පිණිසත්ය.
කුරාන් - 53:31(තේරුම අර්ථ නිරූපණය කිරීම)
කවුරුන් හෝ මෙය දැන එය විශ්වාස කරන්නේ නම් සහ ක්‍රියාවන්ගේ පරමාණුවක බරට වගවීම සඳහා අල්ලාහ් සොහොන් වල සිටින අයව නැවත නැඟිටුවන බව විශ්වාස කරන අතර, එම ක්‍රියාවන් සටහන් කරන සාක්ෂිකරුවන් සහ ලියන්නන් ඔහු පිහිටුවා ඇත, ඔහුට මෙම ව්‍යාජ බොරුව අවශ්‍ය නොවේ. පව් කිරීම නැවැත්වීමට සහ නරක වචන, ක්‍රියාවන් සහ සදාචාරයෙන් වැළකී සිටීම සඳහා දූෂිත, වැරදි විශ්වාසයන්.
මූලාශ්රය:
islamweb.net
·
islamqa.info
පරිවර්තනය කළා:
Asma Haniffa